Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Wołominie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 666/19

Je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niekt ó rych czyn ó w lub niekt ó rych oskar ż onych, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do cz ęś ci wyroku obj ę tych wnioskiem. Je ż eli wyrok zosta ł wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygni ę cie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do informacji zawartych w cz ęś ciach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

E. G.

W dniu 16 czerwca 2019 roku w R. ul. (...), pow. (...), woj. (...) będąc w stanie nietrzeźwości prowadziła w ruchu lądowym po drodze publicznej pojazd mechaniczny marki T. o nr rej. (...), co potwierdziły badania przeprowadzone urządzeniem typu Alkometr (...) z następującymi wynikami: I badanie 1,10 mg/l, II badanie 1,12 mg/l, III badanie 1,14 mg/l zawartości alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu, będąc wcześniej prawomocnie skazana wyrokiem Sądu Rejonowego w W. II Wydział Karny z dnia 03 marca 2015 roku sygn. akt II K 40/14.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 16 czerwca 2019 r. przed godziną 22:20 E. G. spożywała alkohol, po czym jako kierowca, wraz z czterema pasażerami wsiadła do samochodu marki T. o nr rej. (...) i rozpoczęła jazdę po ulicach (...). Około godziny 22:20 funkcjonariusze Policji asp. R. M. i st. sierż. B. S. zauważyli, że kierująca pojazdem marki T. o nr rej. (...), jadąca ulicą (...), na ich widok przyspieszyła. W związku z powyższym funkcjonariusze zatrzymali ww. pojazd do kontroli drogowej na ulicy (...). Podczas kontroli asp. R. M. i st. sierż. B. S. stwierdzili, że E. G. może być pod wpływem alkoholu, dlatego została ona doprowadzona do Komisariatu Policji w R., gdzie poddano ją badaniom na zawartość alkoholu urządzeniem typu Alkometr. Badanie dało kolejno następujące wyniki: o godz. 23:39 - 1,10 mg/l, o godz. 23:41 - 1,12 mg/l oraz o godz. 23:58 - 1,14 mg/l alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu. E. G. została osadzona w (...) W..

zeznania świadka R. M.

18-19, 154

zeznania świadka B. S.

30-31, 154-154v.

protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości

7-8

protokół oględzin nagrania z monitoringu

33-36

Oskarżona była wcześniej karana. Wyrokiem z dnia 3 marca 2015 r. wydanym w sprawie o sygn. akt II K 40/14 Sąd Rejonowy w W. uznał E. G. za winną popełnienia zarzuconego jej czynu z art. 178a § 1 k.k. i skazał ją na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 32 godzin w stosunku miesięcznym. Wyrokiem tym orzeczono wobec E. G. także zakaz prowadzenia pojazdów samochodowych w rozumieniu ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym na okres 2 lat.

karta karna

40-41, 71-71v., 139- 139v.

Oskarżona jest osobą uzależnioną od alkoholu. Jak wynika z opinii sądowo – psychiatrycznej sporządzonej przez dwóch biegłych psychiatrów, stan psychiczny E. G. w odniesieniu do zarzutów, o które jest oskarżona nie znosił ani nie ograniczał jej zdolności rozpoznania znaczenia czynów ani zdolności pokierowania swoim postępowaniem, zaś poczytalność w czasie czynów i w toku postępowania nie budzi wątpliwości.

opinia sądowo - psychiatryczna

145

1.1.2.

E. G.

W dniu 16 czerwca 2019 roku na ulicy (...) w R., pow. (...), woj. (...) znieważyła funkcjonariuszy policji R. M. oraz B. S. w ten sposób, że używała w stosunku do nich słów wulgarnych i powszechnie uznawanych za obelżywe podczas i w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Podczas kontroli drogowej przeprowadzonej przez funkcjonariuszy Policji asp. R. M. i st. sierż. B. S. w dniu 16 czerwca 2019 r. na ul. (...) w R., kierująca pojazdem marki T. o nr rej. (...) E. G. użyła w stosunku do ww. funkcjonariuszy słów: "spierdalajcie kurwy, jebać policję, mam na was wyjebane".

zeznania świadka R. M.

18-19, 154

zeznania świadka B. S.

30-31, 154-154v.

protokół zatrzymania

3-5

Wyrokiem z dnia 30 września 2016 r. wydanym w sprawie o sygn. akt II K 828/16 Sąd Rejonowy w W. uznał E. G. za winną popełnienia zarzuconych jej czynów z art. 288 § 1 k.k. oraz 217 § 1 k.k. i skazał ją na karę łączną 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

karta karna

40-41, 71-71v., 139- 139v.

Oskarżona jest osobą uzależnioną od alkoholu. Jak wynika z opinii sądowo – psychiatrycznej sporządzonej przez dwóch biegłych psychiatrów, stan psychiczny E. G. w odniesieniu do zarzutów, o które jest oskarżona nie znosił ani nie ograniczał jej zdolności rozpoznania znaczenia czynów ani zdolności pokierowania swoim postępowaniem, zaś poczytalność w czasie czynów i w toku postępowania nie budzi wątpliwości.

opinia sądowo - psychiatryczna

145

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

1.1.2

zeznania świadków R. M. oraz B. S.

Na wiarę zasługiwały zeznania świadków R. M. oraz B. S., tj. funkcjonariuszy Policji, którzy brali udział w interwencji dotyczącej zatrzymania do kontroli w dniu 16 czerwca 2019 r. pojazdu kierowanego przez oskarżoną E. G.. Zeznania świadków były spójne, konkretne oraz wzajemnie się uzupełniały. Świadkowie dokładnie opisali przebieg interwencji. Wskazali przy tym w jaki sposób ustalili, że oskarżona była pod wpływem alkoholu, podnosząc, że po zatrzymaniu pojazdu, od oskarżonej czuć było silną woń alkoholu. Świadkowie opisali także niewłaściwe zachowanie E. G. podczas interwencji, wskazując jakich dokładnie słów wulgarnych użyła wobec nich. Podczas rozprawy głównej świadkowie nie starali się wypełniać luk w pamięci swoimi domysłami lecz przyznali, że pewnych okoliczności nie pamiętają. W ocenie Sądu zeznania te w całości zasługują na wiarę, nie ma, bowiem jakichkolwiek podstaw, aby twierdzić, iż ww. świadkowie są zainteresowani wynikiem niniejszego postępowania. Nie mieli też żadnego interesu, aby celowo zeznawać na niekorzyść oskarżonej. Powyższe relacje znajdują pełne odzwierciedlenie w protokole z przebiegu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym, a także pokrywają się z protokołem oględzin nagrania z monitoringu, dlatego Sąd uznał je za w pełni wiarygodne.

opinia sądowo - psychiatryczna

Sąd przyznał walor wiarygodności opinii sądowo - psychiatrycznej dwóch biegłych psychiatrów K. W. i E. D.. W ocenie Sądu jest ona jasna, pełna oraz sporządzona przez kompetentne osoby. Biegłe wskazały, w jaki sposób przeprowadziły badania konieczne do wydania opinii oraz należycie uzasadniły wyciągnięte przez siebie wnioski. Nie było zatem podstaw, aby w jakikolwiek sposób zakwestionować treść tej opinii.

1.1.1

protokół oględzin nagrania z monitoringu

Protokół oględzin nagrania z monitoringu niewątpliwie wskazuje na fakt, że to E. G. w dniu 16 czerwca 2019 r. około godz. 22:20 na ul. (...) w R. prowadziła pojazd mechaniczny marki T. o nr rej. (...). Powyższe zostało potwierdzone przez świadków R. M. oraz B. S., a także nie było kwestionowane przez oskarżoną E. G..

protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości

Protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym nie pozostawia wątpliwości co do tego, że w czasie prowadzenia samochodu E. G. znajdowała się w stanie nietrzeźwości, gdyż godzinę po zatrzymaniu miała w kolejnych próbach 1,10 mg/l, 1,12 mg/l oraz 1,14 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Powyższe pomiary zostały dokonane za pomocą urządzenia sprawnego technicznie, spełniającego wymagane normy oraz posiadającego aktualne świadectwo wzorcowania. Oskarżona E. G. wyników tych nie kwestionowała.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

E. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Występku z art. 178a § 4 k.k. dopuszcza się ten, kto znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, jeżeli wcześniej był prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo za przestępstwo określone w art. 173, 174, 177 lub 355 § 2 k.k. popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo dopuścił się czynu określonego w art. 178a § 1 k.k. w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo.

Nie ulega wątpliwości, że oskarżona E. G. w dniu 16 czerwca 2019 roku w R. na ul. (...), pow. (...), woj. (...) będąc w stanie nietrzeźwości prowadziła w ruchu lądowym po drodze publicznej pojazd mechaniczny marki T. o nr rej. (...), co potwierdziły badania przeprowadzone urządzeniem typu Alkometr (...) z następującymi wynikami: I badanie 1,10 mg/l, II badanie 1,12 mg/l, III badanie 1,14 mg/l zawartości alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu, będąc wcześniej prawomocnie skazana wyrokiem Sądu Rejonowego w W. II Wydział Karny z dnia 03 marca 2015 roku sygn. akt II K 40/14.

Przeprowadzone w sprawie badania oskarżonej na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu dały wyniki: 1,10 mg/l, 1,12 mg/l oraz 1,14 mg/l. W myśl art. 115 § 16 k.k. stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 ‰ albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Podane wyżej wyniki badania oskarżonej na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu jednoznacznie wskazują, że przewidziane w art. 115 § 16 k.k. normy oskarżona przekroczyła ponad czterokrotnie.

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

II.

E. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Odpowiedzialności karnej za występek opisany w art. 226 § 1 k.k. podlega ten kto znieważa funkcjonariusza publicznego podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych. W ocenie Sądu oskarżona E. G. swoim zachowaniem zrealizowała wszystkie znamiona, zarówno podmiotowe jak i przedmiotowe, zarzucanego jej występku z art. 226 § 1 k.k. Zgodnie z utrwalonym w doktrynie i judykaturze poglądem, znieważenie polega na takim zachowaniu, które wyraża pogardę dla godności drugiego człowieka. Może ono przybrać postać lżenia, wyszydzania a nawet lekceważenia drugiej osoby (Kodeks Karny, Komentarz, tom. II, red. A. Zoll, Kraków 2006, s. 828). W niniejszej sprawie oskarżona dopuściła się zniewagi słownej, poprzez wypowiadanie wobec policjantów słów wulgarnych (przytoczonych w stanie faktycznym uzasadnienia), które nie dość, że są uwłaczające z punktu widzenia norm obyczajowych to także w sposób szczególny godzą w autorytet i powagę instytucji Policji i jej funkcjonariuszy (określenie „jebać policję"). Nie ulega także wątpliwości, iż oskarżona przejawiała wolę znieważenia policjantów, zatem dopuściła się tego czynu umyślnie z zamiarem bezpośrednim.

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

E. G.

I.

Uznając, że wina oskarżonej nie budzi żadnych wątpliwości Sąd wymierzył jej za czyn opisany w punkcie I części wstępnej wyroku karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. Zdaniem Sądu wymiar kary, która oscyluje w dolnej granicy ustawowego zagrożenia, jest wystarczający dla realizacji celów kary, a w szczególności zapobiegnie popełnieniu przez oskarżoną innych przestępstw w przyszłości.

Za okoliczność obciążającą E. G. Sąd uznał znaczny stopień społecznej szkodliwości przypisanego jej czynu przejawiający się w postaci zamiaru, w jakim oskarżona działała oraz w rodzaju naruszonych przez nią dóbr, a także reguł ostrożności. Występek, którego dopuściła się oskarżona, jest przestępstwem umyślnym. Oskarżona doskonale wiedziała, że prowadząc pojazd znajdowała się w stanie nietrzeźwości, gdyż przeprowadzone badanie oskarżonej na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu dało wyniki: 1,10 mg/l, 1,12 mg/l oraz 1,14 mg/l. Powyższe wskazuje na fakt, że jeszcze po godzinie od zatrzymania oskarżona przekroczyła ponad czterokrotnie przewidziane w art. 115 § 16 k.k. normy, zaś poziom zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu podczas każdego kolejnego badania wzrastał. Zatem do okoliczności obciążających oskarżoną Sąd zaliczył znaczny stopień jej nietrzeźwości.

Prowadząc samochód w stanie nietrzeźwości E. G. naruszyła jedną z podstawowych zasad w ruchu drogowym, dopuszczając się przestępstwa, które bardzo często w sposób bezpośredni zagraża najwyższym dobrom chronionym prawem, tj. zdrowiu i życiu ludzkiemu. Prowadziła bowiem pojazd wieczorem, po głównych ulicach (...), na których natężenie ruchu jest zawsze bardziej wzmożone niż na innych drogach. Także nagminność przestępstwa prowadzenia pojazdów w stanie nietrzeźwości stanowi okoliczność obciążającą oskarżoną. Oskarżona uprzednio była skazana za czyn z art. 178a § 1 k.k. prawomocnym wyrokiem wydanym w dniu 3 marca 2015 r., a więc zaledwie 4 lata przed dokonaniem przestępstw będących przedmiotem niniejszej sprawy. Powyższe jednoznacznie wskazuje na to, że oskarżona wyjątkowo lekceważy sobie kwestię przestrzegania norm prawnych, szczególnie w zakresie obowiązku prowadzenia pojazdu w stanie trzeźwości.

Jednocześnie Sąd nie znalazł żadnych okoliczności łagodzących.

E. G.

II.

Za czyn opisany w punkcie II. części wstępnej wyroku Sąd wymierzył oskarżonej karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności. W ocenie Sądu kara ta jest adekwatna zarówno do stopnia zawinienia oskarżonej jak i stopnia społecznej szkodliwości popełnionego przez nią czynu. Zdaniem Sądu orzeczona kara osiągnie swój cel w zakresie społecznego oddziaływania, poprzez stworzenie wśród obywateli świadomości nieopłacalności popełniania przestępstw naruszających godność funkcjonariuszy publicznych pełniących obowiązki służbowe oraz nieuchronności poniesienia odpowiedzialności karnej grożącej za ich popełnienie.

Okoliczności łagodzących Sąd nie dostrzegł.

Powyższe rozważania doprowadziły Sąd do przekonania, że w realiach niniejszej sprawy omówione powyżej okoliczności obciążające oskarżoną powodują, że orzeczonej kary nie można uznać za surową. Zauważyć bowiem należy, że za przypisany oskarżonej czyn z art. 226 § 1 k.k. grozi kara pozbawienia wolności do roku.

E. G.

III.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd doszedł do przekonania, że wymierzona oskarżonej na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k., 85a k.k. i art. 86 § 1 k.k. kara łączna 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności spełni wymogi zarówno prewencji indywidualnej jak i generalnej, a także odpowiada stopniowi zawinienia i społecznej szkodliwości jej czynu. Orzekając karę łączną, Sąd wziął również pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do oskarżonej. Wskazane wyżej okoliczności obciążające prowadzą bowiem do wniosku, że jedynie oddziaływanie penitencjarne o charakterze wychowawczym i resocjalizacyjnym, jest w stanie wzbudzić w oskarżonej poczucie odpowiedzialności oraz wolę przestrzegania porządku prawnego, a tym samym powstrzyma ją od popełnienia kolejnego przestępstwa. Jednocześnie w przekonaniu Sądu omówione wyżej okoliczności obciążające oskarżoną powodują, że kary tej nie można uznać za surową. Zauważyć bowiem należy, że za czyn z art. 178a § 4 k.k. grozi kara pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat, zaś za czyn z art. 226 § 1 k.k. grozi kara pozbawienia wolności do roku. Zgodnie z dyrektywami opisanymi w art. 86 § 1 k.k. Sąd mógł orzec karę łączną do 9 miesięcy pozbawienia wolności.

Jednocześnie wskazać należy, że prognoza kryminalistyczna oskarżonej E. G. nie daje żadnych podstaw do zastosowania wobec niej warunkowego zawieszenia wykonania kary i w opinii Sądu byłoby to niezasadne ze społecznego punktu widzenia.

E. G.

VIII.

Biorąc pod uwagę, że art. 42 § 3 k.k. stanowi, iż Sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio w razie popełnienia przestępstwa określonego w art. 178a § 4 Sąd zobligowany był orzec wobec oskarżonej środek karny w postaci dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych.

E. G.

IX.

Mając na względzie treść art. 43a § 2 k.k. Sąd był zobligowany do orzeczenia od oskarżonej na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenia pieniężnego. Określając wysokość tego świadczenia na minimalną przewidzianą przez ww. przepis kwotę 10 000 złotych Sąd miał na względzie sytuację majątkową i osobistą oskarżonej.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

E. G.

X.

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności Sąd zaliczył oskarżonej okres jej rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od godz. 22:40 w dniu 16 czerwca 2019 r. do godz. 17:07 w dniu 17 czerwca 2019 r. przyjmując, że okres ten jest równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowa ł określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Na podstawie art. 374 § 1 k.p.k. Sąd postanowił prowadzić rozprawę w dniu 13 stycznia 2021 roku bez udziału oskarżonej, albowiem została ona skutecznie zawiadomiona o terminie tejże rozprawy, zaś Sąd nie uznał jej obecności za obowiązkową. Wobec nie skorzystania przez oskarżoną E. G. ze swojego prawa do stawiennictwa na rozprawie, Sąd na podstawie art. 389 § 1 k.p.k. ujawnił wyjaśnienia oskarżonej w całości.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

XII.

O kosztach sądowych Sąd orzekł mając na względzie treść art. 624 § 1 k.p.k. uznając, że aktualna sytuacja majątkowa i osobista oskarżonej E. G., uzasadniają zwolnienie jej w całości od ich ponoszenia.

1Podpis